Terug op aarde.

Kijk er eens aan, ik was er weer. Deze keer ben ik alleen, dat Teun 2 verhaal heb ik gelukkig achter de rug!!!

Ik heb er al weer heel wat reiskilometers opzitten de laatste 6 dagen, en daarom leek het mij vrijwel genoodzaakt om jullie weer eens tot last te zijn met een vreselijk interresant en vooral sterk verhaal????

Afgelopen donderdag zou ik eigenlijk al terugkomen aan het vaste land, maar een half uur voordat ik in de helikopter zou stappen werd me verteld dat ik toch maar tot zaterdag moest blijven omdat alle stoelen in de helikoper al bezet waren. Ik had kunnen voorstellen om aan het landingsgestel te gaan hangen, maar aangezien het 1 uur en 30min vliegen was leek me dit iets te veel van het goede. Nou toen ging ik dus zaterdag ochtend terug naar de aarde, Ik stap uit op het vliegveld, ik loop ff naar de ticket balie van Garuda Airlines (Dit betekent in Indonesie VEEL STERKTE) en kocht voor 50euro een ticket naar Jakarta. Nou dat verliep allemaal wel aardig geen gekigheid in het vliegtuig en aangezien er amper 50 man inzat had ik lekker de ruimte. Aangekomen in Jakarta moest ik ff een taxi naar kantoor nemen want Yusuf (me chauffeur) die was een motor aan het wegbrengen aan de andere kant van Jakarta. Dus ik neem een taxi (dit blijft spelen met je leven) en in een tijd van 2 en een half uur arriveerde ik na lang zoeken op het kantoor in zuid Jakrta. Normaal is het 3kwartier naar het vliegveld, maar ik had de mazzel dat ik mocht genieten van de echte orginele Jakarta files. Ik moet eerlijk zeggen ik heb tijdens die file wel vreselijk gelachen!!!! Echt al die brommertjes die om de haverklap NET NIET aangereden worden, dat houd je toch gefocusd.

Nou zaterdag avond ff een drankje gedaan in de Star Deli dat is een cafe dat dicht bij de zaak zit. Dat was wel gezellig en ik was om 8uur thuis (was er al om 5 uur en inclusief eten betaalde ik de vette rekening van 15euro)

Zondag kwam Bas in Jakarta aan en toen hebben we nog ff wat gedronken in BLOK M ook wel bekend als de SOS (Street Of Shame) Was gezellig maar vanwege de Ramadan was het er ook nog erg rustig, beetje poolen met kenissen van Bas en zo was het toch weer half 12 voor we thuis waren. Ik had in de tussentijd met Bas nog ff kans gezien om een berg illegale dvd's te scooren en voor 20 euro had ik dan ook een tas vol met leuke films en muziek DVD's. Bas had voor mij nog ff een dvd set achtergelaten in het staffhouse (voor me verjaardag) en dus konden we die ff lekker probeeren met behulp van me nieuwe collectie, hiermee hebben alle buuren ook meteen kennis mogen maken met mijn muziek voorkeur.

Nou Maandag en dinsdag zijn Bas en ik ff allemaal klanten afgeweest, dat was erg leuk alleen ben je veel langer onderweg dan gepland door alle files en het toch vrij trage verkeer en gister middag zijn Bas en ik terug gevlogen naar Balikpapan. Nu de Ramadan voorbij is, gaan alle kantoren enz dicht (ook ons kantoor in Jakarta) je kan het zeg maar zien als kerst. Alle indonesiers gaan terug naar de Kampong (waar de familie woont) en Jakarta is dan ook angstaanjagen leeg. Het altijd zo drukke verkeer is volledig dood en de straten zijn net zo stil als in New York twee dagen na 11/09. Afijn dan was er voor mij dus geen bal te doen in Jakarta en aangezien Bas bang was voor problemen in Balikpapan leek het hem beter dat ik samen met hem mee zou gaan. Dus nu zit ik in Balikpapan en volgende week ga ik weer naar Jakarta, nu kan het zijn dat ik eerst nog ff naar Singapore ga voor een nieuw visum maar dat bekijken we nog eventjes.

Ik heb nog steeds geen vast woon visum voor Indonesie, omdat ik dan me Diploma nodig heb. Dit diploma heb ik dus nog steeds niet dankzij de geweldige medewerking van school en dus wacht ik het allemaal nog maar tot grote frustratie aan toe af.

Nou dat was het dan wel weer een beetje over waar ik zoal uithang deze dagen. Ik ga jullie niet lastig vallen met verhalen over hoe ontiegelijk dom me collega Warsono in Jakarta is, ook vertel ik niet over de helikopter vlucht vanaf de rig naar Surabya, waarin iedere seconde telt (omdat het de laatste kan zijn) Ik zeg niks over de schoonmaakster in Balikpapan die volgens mij de kakkerlakken expres in dat huis niet opruimt. Maar ik zeg vooral niks over het werktempo van de Indonesiers in het algemeen want dat is echt buitengewoon Subliem.

Ondertussen zeg ik maar PETER R DE VRIES for President, en waneer gaat Beatrix nou eens naar de kaper????????

Jongens en meiden, we ruiken mekaar weer.

Teun Sabel