Mr. Kadafhi,

Goedendag, joh wat een tijd terug maarja wat zal ik er van zeggen….. tijd vliegt als het ware dus vandaar.

Nou ik was dus leuk en wel in Dubai en daar kreeg ik Stefanie op visite. Voor een goeie 10 dagen kwam ze Dubai met haar aanwezigheid vervelen dus dat was echt een genot :) Half October kwam ze vrijdag avond aan om half 11 goed en wel geland en om 11uur zaten we in de auto naar het appartement dus dat redde ze snel. Wij savonds nog ff wat gedronken beneden in de Maitai (ziet er uit als een hawaii bar) en om 3uur te bed. Ik had een paar dagen vrij genomen voor die week dus ik hoefde maar 1 dag te werk. De hele week hebben we lekker gegeten (althans ik, want steef moet 6 keer per dag gevoerd worden anders vergaat ze van de honger) op het strand gelegen, borreltje links en rechts gehaald. We hebben foto’s geschoten bij swerelds hoogste gebouw en swerelds grootste fontein. We zijn bij het enigste 7 sterren hotel in de wereld wezen kijken en naar het water pretpark geweest. We zijn ook nog wezen quaden in de zand duinen dus al met al was het een lekkere vakantie geweest voor ons beiden. We hebben nog wel meer gedaan maar dat moet je maar aan Steef vragen want die heeft alle foto’s ook om je te laten zien.

Nou na Stefanie was het weer druk op het werk en zo vloog er ff gauw 3 weken voorbij. In die 3 weken heb ik nog wel een keer gekitesurfd en dat ging als een gek. Als ik nu niet in Libya zat had ik dus een kitesurf set gekocht en was ik nu driftig aan het oefenen geslaagen. Helaas zit dat er in Libya even niet in nu maarja wat in een goed vat zit........ ofzoiets. In de 4e week dus dat was 8 tot 12 October (want het weekend valt in Dubai op Vrijdag / Zaterdag) hadden we cursus binnen het bedrijf en daarvoor waren alle managers uit onze regio aanwezig. Dat was natuurlijk een reden voor een paar borrels en daar hoorde ik ook meteen het hele verhaal van Libya dat al een tijdje boven me hoofd hing.

Ik werd begin October gevraagd of ik een tijdje naar Libya zou kunnen gaan om de country manager daar te helpen. Onozel als ik was zij ik ja i.p.v. te vragen waarom / hoe lang / en wat ik moest doen. Zodoende kreeg ik achteraf te horen dat het wel een paar maanden kon gaan duren in Libya en dat was natuurlijk niet helemaal waar ik op zat te wachten. Afwezigheid van een paar maanden betekent namelijk dat mijn huidige werk als een kaartenhuis achter me in elkaar zakt en ik dus weer opnieuw kan beginnen in Dubai. Afijn nu was Markus de Country Manager van libya voor training in Dubai en kreeg ik dus de werkelijke hoe en wat om me oren. Markus heeft het razend druk in Libya en vraagt al 8 maanden om een mannetje er bij voor sales of operations omdat het gewoon te druk is voor hem. Nu gaat zijn Operations Supervisor voor militaire training voor in ieder geval 6 weken maar dit kan ook wel 4 maanden of langer duren en die jongen ze positie moet ik dus nu invullen.

Dus ik ben nu in Libya. Die laatste week training was wel leuk trouwens want we gingen nog samen met wat collega’s naar een Salsa Bar, nou ik denk dat ik daar nog wel een paar keer heen ga want de tent stond er op ze kop die avond, echt gekkenhuis daar op de maandagavond!!

Welnu ik kreeg de 11e me passport terug met me Libyan visa er in en de 15e zat ik smorgens om 7 uur op het vliegveld onderweg naar Libya. Ik dacht nou dat is ff 3 uur vliegen...... MIS het is gewoon een vlucht van 6 uur. Als je na gaat dat ik van Dubai in 6 en half uur naar Amsterdam vlieg is dat dus wel lang en vanaf hier is Amsterdam nog steeds 3 uur vliegen...... het zal wel aan mij liggen.

Goed ik ben nu dus een week in Libya en tot dusver bevalt het wel aardig. We zitten hier in de mediterainian zoals ze dat noemen dus het is hier een stuk groener als in Dubai waar het alles stof is. Het land heeft wel een enorme achterstand opgelopen, doordat het 10 jaar lang op de embargo lijst van Amerika heeft gestaan is het qua infrastructuur een beetje net zo als alle andere afrikaanse landen (althans zo ervaar ik het in ieder geval) behalve dat ze wel enorme plannen hebben op het moment maar wat daarvan terecht gaat komen zullen we in de komende jaren wel zien.

Op het moment is het voor de olie industrie wel een booming bussiness hier in Libya en dat maakt het werk wel leuk want er zijn een hoop kansen voor groei en ontwikkeling voor het bedrijf. Het enigste wat ons op het moment heel erg tegen houdt is het verkrijgen van visa’s. De country manager Markus zit momenteel nog steeds in Dubai te wachten op ze visum. Hij woont al een jaar in Libya maar hij heeft nog steeds geen vaste woon en werk vergunning gekregen en vliegt iedere paar maanden op en neer naar Dubai voor een nieuw visum. Nu kwam ik hier aan en tegelijkertijd had het agentschap geprobeerd voor iedereen die hier voor Brandt werkt een vaste woon en werk vergunning aan te vragen. Ik was hier dus 5 dagen en ik kreeg goedkeuring voor me vaste woon en werk vergunning met 6 anderen en Markus heeft hem nog steeds niet terwijl hij hier al een jaar woont en zit dus nu vast in Dubai te wachten op wederom een 3 maanden visum....... It’s the things that makes you say: HMMMM

Dit weekend was me eerste weekend hier en aangezien er niet zoveel te doen is in Tripoli waar ik verblijf, heb ik me tijd goed besteed door naar de werkplaats te gaan en het magazijn opnieuw te organiseeren. Dat magazijn was me echt een troep van jewelste en dat heb ik nu dus opgelost. Volgende week zullen we een telling doen maar ik verwacht dat er wel een goeie 20,000 dollar aan onderdelen verdwenen zal zijn want er is in de afgelopen 2 jaar niks bijgehouden qua in/uit gaande materialen van het magazijn.

Nou ik houd er even mee op, jullie horen wel weer van me en kerst en oud en nieuw zit ik waarschijnlijk ook hier dus jullie hebben waarschijnlijk meer te vertellen als ik over de volgende weken.

Aftoeter,

Anteunio Sabel